همچنین برای بیماران مسن تری که با نقص شناختی مراجعه می کنند ، دمانس باید در تشخیص های افتراقی در نظر گرفته شود. افراد مبتلاء به اسکیزوفِرنی یا اختلال افسردگی اساسی ممکن است با نواقص شناختی مراجعه کنند که در افراد مسن تر تمایز بین این تشخیص ها و دمانس را مشکل تر می کند. به هر حال نواقص شناختی در اسکیزوفِرنی نسبت به دمانس ، شدت کمتری دارد و علائم اختصاصی نشان می دهند که این تشخیص فراتر از دمانس است. علائم شناختی در افسردگی اساسی به احتمال بیشتر به طور ناگهانی و همراه به افسردگی رُخ می دهند.

درمان های اولیه و نگهدارندة اختلال اسکیزواَفِکتیو ، هردو شامل داروهای ضد جنون می باشند که گفته می شود بسیاری از آنها ، موثر هستند. در بسیاری از بیماران مبتلاء به اسکیزواَفِکتیو ، درمان نگهدارنده با داروهای ضد جنون ، از عود بیماری جلوگیری می کند. نسل دوم ضد جنون ها عوارض جانبی خارج هرمی کمتری را ایجاد می کنند و به همین دلیل در درمان بیماران مبتلاء به اختلالات روانپریشی نسبت به نسل اول ضد جنون ها ارجحیت دارند ، هرچند نسل دوم ضد جنون ها ممکن است در بیماران بدون پاسخ به داروهای نسل اول مورد استفاده قرار بگیرد. کلوزاپین ، اغلب برای درمان اختلال اسکیزواَفِکتیو مقاوم به درمان موثر می باشد. به هر حال معلوم نیست که آیا داروهای ضد جنون به تنهایی در درمان اجزاء روانپریشی و خُلقی اختلال اسکیزواَفِکتیو موثر هستند یا سایر داروهای موثر بر خُلق نیز مورد نیاز می باشند.

همچنین ضدافسردگی ها اغلب برای درمان دورة افسردگی اساسی در بیماران مبتلاء به اختلال اسکیزواَفِکتیو نوع افسرده به کار می روند. پس از مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین ، ونلافاکسین یا میرتازاپین به دلیل بی خطری و قابلیت تحمل بیشترشان بر ضدافسردگی های سه حلقه ای و مهارکننده های منوآمین اکسیداز ترجیح داده می شوند. هنگامیکه از ضدافسردگی ها در درمان این بیماران استفاده می شود ، برای پیشگیری از القاء مانیا ، پیروی از رهنمودهای درمان دوره های افسردگی در اختلال دوقطبی پیشنهاد می گردد. داروهای تثبیت کنندة خُلق از جمله لیتیوم و ضدتشنجها نیز اغلب در درمان اختلال اسکیزواَفِکتیو به کار می روند. علاوه بر این ، روان درمانی حمایتی ممکن است در کنترل بیماران اسکیزواَفِکتیو مفید باشد. به نظر می رسد که اختلال اسکیزواَفِکتیو ، پیش آگهی بهتری نسبت به اسکیزوفِرنی دارد ، هرچند که پیش آگهی آن نسبت به اختلال خُلقی ، بدتر است. 65.76.73.82.69.90.65.45.78.65.83.73.82.90.65.68.69.72