بازنشستگی بر رفاه چه تاثیری می گذارد ؟

ضرب المثل آشنای (( بهتر است ثروتمند و سالم باشید تا فقیر و بیمار )) احساسات بیشتر مردم دربارة بازنشستگی را خلاصه بندی می کند. عجیب نیست که بازنشسته هایی که به لحاظ مالی ایمن هستند و احساس خوبی دارند ، در مقایسه با کسانی که درآمدشان را از دست می دهند و برای لذت بردن از اوقات فراغتشان احساس خوبی ندارند ، در بازنشستگی خوشحالتر هستند( بارفیلد و مورگان ، 1974، 1978 ؛ بوسی ، آلدوین ، لونسون و ورکمن دانیلز ، 1991 ). ترس مشترک اینست که بازنشستگی ممکن است امنیت مالی و سلامتی و روابط اجتماعی حمایتی را نیز از بین ببرد.

 فقیر شدن در بازنشستگی

بین سالهای 1959 و 1997 ، نسبت آمریکائیهای مسنی که در فقر زندگی می کردند از 35 درصد به کمتر از 11 درصد ، کاهش یافت. زنان مسن احتمالاً بیشتر از مردان مسن در فقر زندگی می کنند. و احتمالاً سیاهپوستان آمریکائی و آمریکائیهای ایبریایی مسن ، تقریباً سه برابر آمریکائیهای سفیدپوست ، درآمد زیر فقر دارند (کرامارو و دیگران ، 1999) زن و شوهرها ، بویژه اگر مزایای مستمری داشته باشند ، بعد از بازنشستگی به ندرت فقیر می شوند. ولی وقتیکه شوهری می میرد ، بیوه اش احتمالاً 4 برابر شخص متاهل ، زیر خط فقر قرار می گیرد ( بورخوسو ، هولدن و فیستر ، 1988 ). افراد مسنی که تنها یا با غیر قوم و خویشی زندگی می کنند ، احتمالاً 3 برابر افرادی که با اعضای خانواده زندگی می کنند ، فقیر خواهند بود ( AARP ، 1999 ).

چون بسیاری از شغلهایی که کارگران گروه اقلیت دارند ، تحت پوشش امنیت اجتماعی قرار نگرفته اند ، این کارگران در مقایسه با کارگران دیگر ، به احتمال زیاد سرانجام سرو کارشان به مساعدت پیری میکشد. بیش از یک چهارم سیاهپوستان آمریکائی مسن و بیش از یک پنجم اسپانیائیهای پا به سن گذاشته ، در مقایسه با فقط 11 درصد سفیدپوستان مسن ، فقیر هستند (AARP ، 1999 ).

پول و سلامتی ، نگرانیهای اصلی افراد بازنشسته هستند و هزینه مراقبت سلامتی بلندمدت ، یکی از مهمترین نگرانیهای همه است. بیشتر مردم معتقدند برای تقلیل دادن خطر فقر ناشی از بیماری بلندمدت ، به برنامه بیمه مورد حمایت دولت و متکی به خود ، نیاز است. این امر برای بیش از ده سال ، مساله ای مسنمر بوده است.

 سلامت جسمانی و روانی

خودبازنشستگی معمولاً تاثیر کمی بر روی سلامت ( بهداشت ) جسمانی دارد ( هرزوگ ، هائوس ، و مورگان 1991 ؛‌ پالمور ، فیلنبوم ، و جورج ، 1984 ) ، ولی آیا روی سلامت روانی اثر می گذارد ؟ پاسخ ممکن است به زمان و علت بازنشستگی افراد بستگی داشته باشد. بررسی داده های شش تحقیق طولی ، سه تحقیق ملی و سه تحقیق محلی روشن کرد که اگر چه بازنشستگی معمولاً تاثیر کمی روی روحیه دارد ، بازنشستگی پیش از موقع که اغلب نتیجة بیماری است ، تمایل دارد به تضعیفهای بیشتر سلامتی و خرسندی منجر شود ( پالمور و دیگران 1984 ). در بین 1516 مردی که در بررسی مقطعی پیری تجویزی اداره بوستون و ترانز مورد بررسی قرار گرفتند ، بازنشسته ها احتمالاً بیشتر از کارکنان ، افسردگی ، رفتار وسواسی فکری- عملی ، و نشانگان عضوی بدون علت عضوی را گزارش دادند. کسانی که زود ( قبل از 62 سالگی ) یا دیر ( بعد از 65 سالگی ) بازنشسته شده اند ، بیشترین نشانه ها را گزارش کرده اند ( بوسی ، آلدوین ، لِوِنسون ، و اِکرِت ، 1987 ). پس شاید که بازنشستگی موجب مشکلات روحی آنها نشده است ، بلکه آنها هنگامی که مشکلات روحی داشتند بازنشسته شده اند ، زیرا آنها مشکلاتی داشتند. مطالعه و بررسی 200 مرد همان نمونه آزمایشی که سال قبل بازنشسته شده اند ، نشان داد که (( کسانیکه مجبور شده اند به صورتی غبرمنتظره یا ناخواسته ، به دلیل سلامتی ، تعطیلی کارخانه ، و غیره ، بازنشسته شوند ، یا کسانیکه بعد از بازنشستگی با تضعیف سلامتی و مالی روبرو می شوند ، در مقایسه با کسانیکه بازنشستگیشان اختیاری ، طبق برنامه زمان بندی شده است و به لحاظ مالی ، طاقت فرسا نیست ، ممکن است با فشار روانی بیشتر بازنشستگی روبرو شوند )) ( بوسی و دیگران ، 1991 ، صفحة P13 ).

یک تحقیق که مستقیماً تاثیرات بازنشستگی اختیاری در مقایسه با یازنشستگی غیراختیاری را بررسی کرد ، دریافت که لااقل برای افراد 65 ساله و مسن تر ، کسانیکه تصمیم گیری را تحت اختیار دارند ، در مقایسه با افرادی که بر تصمیم گیریشان مسلط نیستند ، از زندگیشان راضی ترند و اختلال شناختی کمتری دارند (هرزوگ و دیگران ، 1991). این یافته ها موافق تحقیق قبلی که به تاثیرات منفی بازنشستگی غیرمنتظره یا ناخواسته پی برد ، هستند ( بک ، 1982 ).

بازنشستگی غیرمنتظره یا ناخواسته ممکن است روی زمان ، تاثیر خیلی جدی بگذارد ( ماتیوز و براون ، 1988 ). مصاحبه با 124 زن و 176 مردی که حدود 8 سال بود بازنشسته شده بودند و در منطقه شهری اونتاریوی کانادا زندگی می کردند ، معلوم کرد که بازنشستگی گرچه در غالب موارد ، آسیب زا نبود ، جدی ترین پیشگوی تاثیرش بر روی روحیه این بود که آیا افراد ، در زمان بازنشستگی یا ناتوانی همسر یا برخی اعضای دیگر خانواده- باید بازنشسته شوند.

* مترجم : علیرضا نصیرزاده

* استاد راهنما: خانم دکترزینب خانجانی، عضو هیات علمی دانشگاه تبریز