مکتب زیست شناختی :

مغز آدمی با 1100 گرم تا 1400 گرم در حدود ده میلیارد نورون عصبی و ارتباطات پیچیده بین آنها ، احتمالا پیچیده‌ترین ساختار در عالم هستی است. همچنین انواعی از غدد در داخل بدن قرار دارند که تحت فرمان مغز در رفتار و اعمال ما تغییراتی ایجاد می‌کنند. در این مکتب سعی می‌شود پیوندهای رفتار با عصب و هورمون بدن شناخته شود. در عین حال موجودات دارای یک ریشه وراثتی هستند که ما را از همان بدو باروری تخمک از دیگران متفاوت می‌کند. شناخت اثرات توارث در رفتار و شخصیت از دیگر زمینه‌های رویکرد زیست شناختی می‌باشد.

مکتب رفتار گرایی :

جان. بی. واتسون بنیانگذار رفتار گرایی ،کسی بود که علیه سنت زمانه خود ( درون گرایی ) قیام کرد و خواستار روان شناسی عاری از درون گرایی شد. درون گرایی وُونت دارای اشکالاتی بود نظیر توجه به مسائلی که با مشاهده و روش‌هایی عینی قابل اندازه گیری نیست. به اعتقاد واتسون برای اینکه روان شناسی بصورت واقعی ( علم ) نامیده شود ، باید تحقیقات و داده های حاصل از آن مانند دیگر علوم  بصورت علنی و آشکار قابل بررسی باشد. او در این راه بر( رفتار ) به عنوان چیزی که با چشم قابل مشاهده است و می‌توان با مسائل مختلف اندازه گیری و ثبت کرد ، تاکید کرد. نارضایتی روان شناسان از محدودیت‌های درون نگری وُونت باعث شد رفتارگرایی به سرعت رواج یابد (بخصوص در دهه 1920). در آمریکا طی این سالها روان شناسان جوان‌تر تا مدتها خود را رفتارگرا می‌نامیدند. همچنین تعریف روان شناسی یعنی علم رفتار از همین زمان ها رواج پیدا کرد.

مکتب روانکاوی :

این مکتب همزمان با رفتار گرایی ولی در شاخه‌ای جدا از علوم انسانی یعنی ، عصب شناسی و روان پزشکی توسط زیگموند فروید پایه گذاری شد.
این رویکرد با استفاده از نتایج علوم پزشکی و خواب تلقینی  دیدگاهی متهورانه در زمینه انسان و شخصیت او ارائه کرد. دیدگاهی که به مثابه یک انقلاب در حوزه علوم پزشکی و علوم انسانی بود.فروید ذهن را به سه قسمت ( خودآگاه ، نیمه‌آگاه و ناخودآگاه ) تقسیم کرد و اساس نظریه‌های خود را بر محور ناخودآگاه قرار داد. ناخودآگاه ، تمامی باور ، ترس‌ها ، آرزوها و امیال است که به نحوی در دوران کودکی ( مثل تنبیه شدن یا منع شدن ) از حوزه آگاهی فرد طرد شده‌اند ( سرکوبی ). این طرد به معنی از بین رفتن آنها نیست بلکه آنها در ناخودآگاه فرد فعال هستند و قسمت اعظم رفتار او را شکل می‌دهند.