فشار روانی ، واکنشی است نسبت به موقعیتهایی که در آنها شخص باید انتظاراتی را برآورده کند ، با محدودیت ها یا موانعی روبروست و یا باید از فرصتهایی استفاده کند. همه ما در طول زندگی خود ، بعضی از فشارهای روانی را تجربه می کنیم. اینکه این فشارها تا چه اندازه برایمان ناراحت کننده باشد ، از فردی به فرد دیگر تفاوت می کند. فشار ، برای بعضی از افراد یک مسئله تضعیف کننده است و در عمل در تمامی جنبه های زندگی او تاثیر نامطلوب بر جای می گذارد. برای بعضی دیگر ، فشار در موقعیتهای خاصی مشکل ایجاد می کند. برعکس برای پاره ای از افراد ، فشار روانی عاملی است که آنان را برای تحقیق هدفهایشان مجهزتر می کند. تحقیقات نشان داده است که فشار روانی در عملکرد افراد در آزمونهای تحصیلی و روانی اثر منفی دارد. و همچنین معلوم شده است که فشار روانی در فرآیند بیماری ها عامل عمده ای به شمار می رود. امروزه بعضی از پژوهشگران حوزه پزشکی بر این باورند که در مورد 50 تا 80 درصد تمامی بیماری ها فشار روانی دخالت دارد.

فشار روانی سه بخش دارد که عبارتند از : ناکامی ، تعارض ، و فشار. ناکامی هنگامی رخ می دهد که فرد در رسیدن به هدف ، با مانع روبرو شود. این امر ممکن است به گونه های مختلف باشد اما اصول آن در همه موارد یکی است. اگر شما سه سال در یک دانشگاه تحصیل کنید و در سال چهارم شما را اخراج کنند ، دچار ناکامی می شوید. یا اگر می خواهید برای تماشای یک فیلم خوب به سینما بروید ولی پول تهیه بلیط را ندارید باز هم دچار ناکامی می شوید. در هر یک از این دو مورد چیزی یا کسی راه رسیدن شما به هدف را مسدود کرده است. تعارض ، زمانی رخ می دهد که شخص از بین دو یا چند هدف عمده باید یکی را انتخاب کند. برای مثال شما می خواهید بین ادامه تحصیل در رشته کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی یا روان شناسی تربیتی ، یکی را برگزینید. آخرین نوع فشار روانی ، فشاری است که بر اساس آن شخص ناگزیر است که به سرعت و فعالیت خود بیفزاید. فشار بیرونی هنگامی رخ می دهد که استاد شما درست چند روز پیش از امتحان ، مطالعه مطالب زیادی را برایتان تعیین کند. فشار درونی زمانی رخ می دهد که خود شما بر اساس تمایل خودتان مطالعه منابعی را که استاد تعیین نکرده است ، برای گرفتن نمره بالاتر بر عهده می گیرید.

قرار گرفتن در معرض فشار روانی ممکن است واکنشهای قابل مشاهده ای را موجب شود که اضطراب نامیده می شود. اضطراب ، یک حالت هیجانی نامطبوع است که با نگرانی ، تنش ، و تشویش همراه است. هنگامی که مضطرب می شوید ، نظام عصبی خودمختار شما فعال می شود : ضربان قلبتان بالا می رود ، ضربان نبض افزایش می یابد ، و کف دستها عرق می کند. مقدار اضطرابی که شخص تجربه می کند ، به لحاظی ، با شدت محرک ایجاد کننده فشار - آنگونه که شخص آن را درک می کند - بستگی دارد. شدت فشار ، به ارزشیابی فرد از موقعیت بستگی دارد.