اغلب مردم، شبها دچار چند وقفه تنفسی می شوند اما کسانیکه مشکل حاد خواب دارند، ممکن است هر شب چندصد وقفه تنفسی داشته باشند.
در وقفه تنفسی، نفس کشیدن شخص در حین خواب، متوقف می شود. حمله های وقفه تنفسی ناشی از دو علت است:
1- یکی آنکه مغز، از فرستادن پیام «تنفس» به دیافراگم و سایر ماهیچه های تنفسی، ناتوان می شود و به همین سبب تنفس متوقف می شود.
2- علت دیگر آنکه ماهیچه های قسمت فوقانی گلو بسیار شُل می شوند و این امر، «نای» را تا اندازه ای می بندد و در نتیجه ماهیچه های تنفسی بر هوای ورودی، فشار بیشتری وارد می آورند و از این طریق، مجرای تنفسی به کلی بسته می شود.
هنگام وقفه تنفسی، سطح اکسیژن خون به طور قابل ملاحظه ای پایین می آید و این باعث ترشح هورمونهای اضطراری می شود و این واکنش سبب می گردد که فرد برای نفس کشیدن، از خواب بیدار شود. کسانیکه دچار وقفه تنفسی می شوند، با هر وقفه تنفسی بیدار می گردند تا بتوانند نفس کشیدن را از سر گیرند اما این بیداری ها چندان کوتاه است که معمولا از آن آگاه نمی شوند و در نتیجه، مبتلایان به وقفه تنفسی ممکن است هر شب 12 ساعت یا بیشتر در بستر بمانند که این باعث می شود روز بعد چنان خواب آلود باشند که نتوانند کار کنند و حتی در اثنای گفتگو با دیگران، به خواب روند(آنکولی، ایزارئل و دیگران، 1987).
وقفه تنفسی در خواب، در میان سالمندان شایع است. قرص های خواب آور چون بیدار شدن را مشکلتر میکنند، دوره وقفه تنفسی را(که در آن اکسیژن به مغز نمی رسد) طولانی تر می سازند و ممکن است مرگ آفرین باشند. بیدار نشدن به سبب وقفه تنفسی، احتمالا یکی از دلایل عمده مرگ در حین خواب است.
لذا بهتر است کسانیکه از انواع قرص های خواب آور استفاده می نمایند، با دستور پزشک آن را در ساعات در نظر گرفته شده در شب، مصرف نمایند تا در صورت روبرو شدن احتمالی با وقفه تنفسی، دچار مشکلات حاد نگردند.
منابع:
- اتکینسون، ریتال ال. و همکاران(1381). زمینه روان شناسی هیلگارد، ترجمه دکتر محمدنقی براهنی و همکاران. تهران: انتشارات رشد.
- کاپلان، هارولد ای. و همکاران(1379). خلاصه روان پزشکی، ترجمه پروفسور نصرت الله پورافکاری. تهران: انتشارات شهرآب.
کلمات کلیدی:
